نوستالژی ۲۰ سال قبل CR۷ و منچستریونایتد؛ چرا نخستین بازی رونالدو مشکل سرآلکس فرگوسن شد؟
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، زمان به سرعت سپری میشود. اتفاقات قابل توجهی در فوتبال رخ داده که در تاریخ ثبت میشوند؛ رویدادهای که بعد از گذشت دو دهه، هنوز مرورشان شنیدنی و قابل توجه هستند.
از جمله این اتفاقات جالب، میتوان به روزی که کریستیانو رونالدو به عنوان جوانی با استعداد، اما گمنام «نخستین» بازی اش را با پیراهن تیم پرافتخار منچستریونایتد انجام داد، اشاره کرد؛ «رویدادی» که ۵ روز قبل دقیقا ۲۰ سال از آن گذشت!
اعجوبه تمام نشدنی که حالا با ۳۸ سال سن بازوبند کاپیتانی تیم النصر عربستان و تیم ملی پرتغال را بردستش بسته و تجربه سالها فعالیت و افتخارآفرینی همراه تیمهای منچستریونایتد، رئال مادرید و یوونتوس را درکارنامه دارد، در تاریخ ۱۶ اوت ۲۰۰۳ (۲۵ مرداد ۱۳۸۲) به عنوان بازیکن تعویضی به جای «نیکی بات» در دقیقه ۶۱ مصاف با بولتون در الدترافورد به میدان آمد.
سرآلکس فرگوسن، مربی بزرگ تاریخ منچستریها که قابلیت عجیبی در کشف استعدادهای پنهان داشت، این جوانک جویای نام را در تابستان همان سال از اسپورتینگ لیسبون کاملا پسندیده و دستور خریدش را صادر کرده بود.
بعد نیز با قراردادی ۸.۸ میلیون پوندی برای مطرح شدن و شروع ماجراجویی راه الدترافورد را در پیش گرفت. نخستین بازی اش را با پیراهن شماره ۷ شیاطین سرخ انجام داد.
هرچند در این باره خود چندی قبل اعلام کرد که موقع انتقالش به یونایتد، خواستار بازی با شماره پیراهن ۲۸ بوده و تمایلی به داشتن شماره ۷ نداشته است.
دلیل این خواسته را او حضور بزرگانی همچون بکام، سربابی چارلتون و برایان رابسون با این پیراهن را معرفی کرد و افزود تصور میکرده در صورت پوشیدن پیراهن شماره ۷، فشار مضاعفی را برخود احساس کند.
با این حال «مربی اسکاتلندی» با این درخواستش موافقت نکرد و شاگرد جدید را قانع کرد با همین شماره کارش را در انگلیس آغاز کند.
شروعی کاری درخشان برای کریس
CR۷ در همان بازی نخست برای تیم انگلیسی، عملکرد فوق العادهای برابر بولتون داشت. در اوج جوانی و شور و هیجان فراوان، دلش میخواست تکنیک بالا و حرکتهای شگفت انگیزی که در زمین انجام میداد، را به هوادران نشان دهد. او در اولین گام، موفق شد برای تیمش حتی در آن دقایق محدود پنالتی بگیرد. با آن حضور، دوره ماجراجویی و کسب افتخارات متعدد برایش نزد شیاطین سرخ آغازشد. ستاره جویای نام پرتغالی ۶ فصل را در تیم مطرح سپری کرد، ۲۹۲ مرتبه پیراهنش را به تن کرد و ۱۱۸ گل برایش زد.
او ۳ مقام قهرمانی در لیگ برتر، یک مقام نخست در جام حذفی، دو مقام اولی جام اتحادیه و فتح جام خیریه، به همراه فتح لیگ قهرمانان اروپا و جام باشگاههای جهان را به افتخاراتش اضافه کرد. به این ترتیب به تمام عناوین تیمی ممکن به همراه یونایتد دست یافت.
از نظر فردی نیز او جایزه بهترین بازیکن جهان در سال ۲۰۰۸، توپ طلای اروپا در سال ۲۰۰۸، بهترین بازیکن لیگ برتر در فصلهای ۲۰۰۷-۲۰۰۶ و ۲۰۰۸-۲۰۰۷، بهترین بازیکن لیگ برتر در نوامبر ۲۰۰۶، دسامبر ۲۰۰۶، ژانویه ۲۰۰۸ و مارس ۲۰۰۸، بهترین بازیکن جوان لیگ برتر در فصلهای ۲۰۰۶-۲۰۰۵، بهترین بازیکن سالهای منچستریونایتد در فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۶ و ۲۰۰۸-۲۰۰۷ را کسب کردتا «قله افتخار» فتح نکردهای را باقی نگذارد.
راز موفقیت رونالدو در الدترافورد
رونالدو اگر موفق شد افتخارات بیشماری در منچستر کسب کند به دلیل استعداد بسیار، عزم و ارادهای قوی اش بود. اما در کنار این عوامل نباید از نقش مربی اسطورهای یونایتدها بی تفاوت گذرکرد. چرا که به زعم بسیاری از کارشناسان، بزرگترین نقش را در راه پیشرفت خیره کننده و هنوزهم باورنکردنی کریس را «فرگوسن» برعهده داشت؛ همان کسی که در مدت ۲۷ سال توانست شیاطین سرخ را بر قله فوتبال انگلیس و جهان قراردهد و نامش را به عنوان یکی از بزرگان همیشگی در تاریخ ثبت کند.
واقعیت این است «فرگی» برای خود اصول غیرقابل تغییری داشت؛ چارچوبهای که باعث میشدند بازیکنان، چه معروف و چه گمنام، جایگاه خود را همیشه حفظ کنند.
تحت تدابیر دقیق او، بازیکنان معروف میدانستند آوازه شان ذرهای تردید و تغییر، در تصمیمات قاطع مربی ایجاد نمیکند. بازیکنان تازه کار هم از کانال رشدی که باید طی میکردند، منحرف نمیشدند!
شاید باورش سخت باشد، اما همان بازی ابتدایی رونالدو که تنها برای دقایقی محدود آن هم به عنوان بازیکن تعویضی به جای نیکی بات به میدان آمد، برای فرگوسن ایجاد مشکل کرد.
در این مورد آدام شرگلد، گزارشگر روزنامه دیلی میل در مقالهای به مناسبت سالروز ۲۰ ساله شدن اولین بازی ابرستاره تمام نشدنی برای یونایتد نوشت: سرآلکس به خوبی روزی که رونالدو برای اولین مرتبه با پیراهن یونایتد به میدان رفت، را به یاد میآورد؛ زمانی که خود برای بازی بعدی برسر یک دوراهی قرار گرفته بود.
وی افزود: رونالدو از همان بدو حضورش، نشان داد چقدر توانمند است و چه کارهای بزرگی در زمین میتواند انجام دهد. مقابل بولتون با حرکاتش باعث شد تا هواداران هیجان زده شده و بخواهند که در بازی بعدی یعنی مصاف با نیوکاسل، از همان ابتدا در ترکیب یونایتد باشد اما فرگوسن به اصول خود پای بند بود. به همین راحتی به یک تازه وارد، حتی با پتانسیل بالا میدان نمیداد. طوری با بازیکن جدید رفتار میکرد که تشنه حضور در ترکیب باشد. البته فشار هوادار در آن موقع بر روی او زیاد بود. با این حال مربی محکم پای اعتقادش ایستاد و نام رونالدو را برای بازی با نیوکاسل به عنوان بازیکن ذخیره رد کرد.
بزرگان بعد از اولین بازی رونالدو برای منچستر چه گفتند؟
-سرالکس فرگوسن (سرمربی وقت منچستریونایتد):
این یک بازی معارفه فوق العاده برای رونالدو بود. متوجه شدم بازی در نیمه اول سرعت بسیارکمی داشت. میدانستم با کریستیانو قدرت ما برای گلزنی خیلی بیشتر خواهدشد. باید با این جوان خیلی خوب و دقیق برخورد میکردیم. درنظر بگیرید که فقط ۱۸ سال سن داشت. باید درست هدایتش میکردیم که به مرور پیشرفت کند. وقتی به بازی آمد، مدافعان بولتون به دردسر افتادند. مدافع راست شان بلافاصله به عقب زمین آمد و همان جا ماند که بتواند مانع شود. اما کریستیانو حریف را به چالش کشید و همه دیدند چطور پاس پشت پاس میخواست تا دروازه حریف را به خطر اندازد.
-نیکی هانت (مدافع بولتون):
فکرکنم وقتی کریس به زمین آمد و مقابل من بازی میکرد، همه شگفت زده شدیم چقدر شور و هیجان دارد، چقدر پشت سر هم حرکات تکنیکی میکند و ما را به اشتباه میاندازد. از همان بازی اول مشخص بود یک مدافع برای مهارش کافی نیست. حالا که سالها گذشته خوشحالم که در بازی اولش برای یونایتد، بازیکن مقابل من بود.
-سام آلاردایس (سرمربی وقت بولتون):
قبل از بازی در دفتر کار سرآلکس حاضرشدم و قهوه ایی با هم نوشیدیم. همان جا بود که سرآلکس به من گفت این جوان، فوق العاده خواهدشد. بعد هم در بازی دیدیم که چقدر توانمند است. بازی را باختیم و رونالدو، نیکی هانت را به کلی دردسر انداخت. وقتی نیکی را از بازی بیرون آوردم، برایم توضیح داد چقدر مقابل رونالدو سختی کشیده است. بعد از بازی هم به سرآلکس تبریک گفتم که سوپراستار واقعی را برای تیمش شکارکرده است.
-پل هرینگتون (گزارشگر دیلی استار):
فکرکنم ما همان موقع در جایگاه خبرنگاران در ورزشگاه فهمیدیم یونایتدها چقدر از این خرید خوشحالند. وقتی رونالدو تعویض شد و به بازی آمد، کل ورزشگاه برایش دست زد. ظاهرا هواداران از همان جا میدانستند چه بازیکن فوق العادهای در تیم شان حضوریافته است. او با حرکاتش در آن دقایق محدود، خیلی سریع به دل هواداران راه یافت و محبوب آنها شد.
انتهای پیام/